Het was weer eens
tijd om wat aan strand vakantie te doen en dus werd afgezakt naar Oludeniz met
een prachtige camping direct aan zee. De camping werd zonder problemen gevonden
maar bleek niet meer beschikbaar voor het plebs die met een eenvoudig tentje
aan kwamen zetten. Bungalows werden er nu verhuurd. Insiders verwezen ons naar
een prachtige vrije kampeerplaats 15 km naar het oosten. Helaas, wat er was
varieerde van niet veel, niks tot verschrikkelijk. Ipo’s auto vond er ook niks
aan en protesteerde door een bepaald wijzertje naar een rood vlakje te
schuiven.
Maar er was nog
een derde optie, Doga camping. Na 10 km over een uiterst smal weggetje door het
bos gereden te hebben, arriveerden we op een plaats die alleen maar beschreven
kan worden als een overblijfsel uit de hippietijd. Overal zitzakken en een
eigenaar die heel eigenaardig uit zijn ogen keek. Toen Frus de tandpasta in de
wasbak spuugde bleken zijn sokken een wasbeurt te krijgen. Toiletten waarbij je
de broek met je linkerhand naar beneden moest doen want met rechts moest je de
deur dicht houden. Bij de gebruikelijke handelingen later na is nog even
overwogen om de deur met de tanden dicht te houden maar hygiëne won van de
schaamte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten