Georgie

 

Na door de douane in Duits, Frans, Engels en gebarentaal toegesproken te zijn lukte het ons om de grens met Georgië in relatief korte tijd te passeren. In eerste instantie werden we bijzonder aangenaam verrast door de stad Batumi. Een prachtige moderne stad met geweldig mooie gebouwen, mooie mensen en vooral zeer schoon. Een gebouw viel vooral op door de aangebouwde kermis attractie.

Onze indruk hebben we vanaf toen aanzienlijk moeten bijstellen. In het echt is Georgië gevuld met Russische psychopaten met bierbuiken. We hebben geluk met onze grote zware auto’s want in het verkeer geld het recht van de sterkste. Inhaal manoeuvres hebben ons regelmatig de adem benomen. Linksom, rechtsom het maakt niet uit maar erlangs komen ze. Daarbij was er nog een klein probleempje. De juffrouw in het toeristenburo keek ons al niet-begrijpend aan toen wij vroegen waar we een autoverzekering konden kopen. Dat was helemaal niet nodig. In het geval van een probleempje kon dat allemaal in den minne geschikt worden. Nou daar leek het niet op toen een tweetal auto’s elkaar raakten en 600 kilo Russisch vlees even ging uitmaken wie hier schuld had.

Het platteland wordt bewoond door oude tandeloze vrouwtjes en meer mannen met bierbuiken allemaal heel vriendelijk en behulpzaam. De wegen geven een keus van weg met gaten, gaten met een ringetje asfalt en alleen gaten. De huizen hebben na de instorting van de Sovjet Unie geen onderhoud meer gezien en enorme hallen staan overal leeg en te verrotten.

Er zijn geen campings in Georgië dus kamperen wij wild en op een van die avonden sloten zich een viertal fietsers bij ons aan, twee Duitsers op weg naar Iran, een Tsjech op weg naar de megamarathon op de Elbroes en een Spanjaard op weg naar Tibet. Wij verklaarden hen voor gek met de fiets op deze wegen maar dat bleek mee te vallen want al dagenlang volgde een Georgische politie auto hen ter bescherming. Dat is nog eens service. Diezelfde avond en de hele volgende dag heeft het enorm geregend en de muggetjes hebben weer een paar flinke happen genomen uit de onze sappige kuiten.


Wij denken nog met weemoed terug aan de fietsers die dezelfde dag naar een pas van 2623m wilden fietsen. Chapeau.

Van landschappelijk en cultureel oogpunt gezien is Georgië prachtig. We hebben buitengewoon mooie berggebieden een paar fantastische kerken gezien. Alleen was god beledigt door Frus’s blote knieën in de kerk en werd hem verzocht zich te verwijderen.



Tegelijkertijd met onze (Liesbeth, Hennelies en Frus) rondtocht langs kerken en andere bezienswaardigheden in Tbilisi vulde Ipo zijn tijd op de autosloop op zoek naar een oplossing voor een niet goed werkende radiator. De oplossing bleek uiteindelijk heel bevredigend voor een stelletje Russen met wederom bierbuiken maar wij zijn er niet kapot van. Maar daarover later meer.

Ons bezoek aan de David Gareja Monastery en de geweldige ook geologisch interessante wandeling langs de grens met Azerbeidzjaan werd ook een beetje bekort toen we een bijzonder fitte Rambo met bandera en een dikke zwetende compagnon tegenkwamen. Beiden waren zeer zwaar bewapende Georgische grensposten die ons de "juiste" weg wezen.