In verschillende steden langs de zijderoute zijn
restanten van diverse beschavingen terug te vinden. Met name de honderden
Boeddhistische caves en stupas of pagodes in de voormalige steden Kizil (de
duizend Boeddhagrotten) en Dunhuang (de grotten van Mogao) uit de derde tot
elfde eeuw n.C. die we bezoeken zijn indrukwekkend. Mooie kleurrijke fresco's
en levensgrote Boeddha's en Boddhisatva's
van wel 25 meter hoog en duizenden kleine Boeddha’s in zijn
verschillende hoedanigheden aan de muren.
Bij binnenkomst in de pagode van de grotten van Mogao
kwam je in de schoot van een zittende Boeddha van 32 meter terecht (gestegen
naar plaats 2 in grootte zegt men nu de Boeddha in Bamyan, Afghanistan verminkt
is).
Op diverse plaatsen worden de monniken Xuanzang en
Fa'shien, die bijna tweeduizend jaar geleden het Boeddhisme en haar geschriften
uit India naar China brachten herdacht. Hun reisbeschrijvingen bestaan nog de
verschillenden plaatsen die erin benoemd worden (o.a. de vlammende bergen) zijn
pelgrimsplaatsen annex pretparken geworden. Bij een daarvan kun je ook vliegen,
met de straat als startbaan.
In de periode 700 tot 1100 is het Boeddhisme overvleugeld
geraakt door de Islam. Maar de moskeeën die we zien vallen wat in het niet bij
wat we al eerder zagen in alle stan-landen. Religie kan in China maar is
gescheiden van de staat. Dus moskeeën en kloosters treden niet op de voorgrond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten