Van Dunhuang reizen we door de provincie Gansu tussen het
Tibetaans plateau en de overgang naar de Gobi woestijn naar het zuidoosten.
Onderweg wordt het steeds drukker. Meer steden en dorpen, landbouw en
industrie, op de plaatsen waar de rivieren de vlakte instromen.
Onderweg zien we zo hier en daar de eerste, meest
westelijke restanten van de Chinese muur. Een overwoekerde muur of hobbel in
het landschap, afgewisseld met iets wat ooit een fort of uitkijktoren was. De 600
km lange Chinese muur waarvan de bouw meer dan tweeduizend jaar geleden is
begonnen in opdracht van de eerste keizer Qin Shi (200 v.C.), diende om de
Hunnen en Mongolen buiten China te houden. China is dankzijn Mao vandaag de dag
groter dan toen, nu Xinjiang en Tibet er ook deel van uit maken.
In Jinyuguan kunnen we stuk gerestaureerde muur bezoeken.
Een indrukwekkende, paar meter brede en hoge muur met om de paar honderd meter
een uitkijkpost, slingert door het berglandschap. Overigens heeft het huidige China
een nieuwe muur: The great Chinese Firewall. Bij alle overnachtingen waar
Wi-Fi, is het altijd een verrassing welke internetdiensten (WhatsApp, sms,
e-mail, internet, Google) werken. Vaak maar een van deze.
In de buurt ligt ook een van de grote gerestaureerde
forten. De Chinezen hebben er geen moeite mee om oude ruïnes te herbouwen. We
nemen aan dat dit historisch verantwoord is gebeurd. In ieder geval is het fort
prachtig. Hoge muren, wachttorens en fraaie onderkomens voor de soldaten en het
kader.
Weer een stuk verder bezoeken we het Danxia Geopark in
nabij Zangye (zie ook de foto op de startpagina van onze blog). Hier kamperen
we naast een yurtkamp om de volgende dag geheel georganiseerd door het geologisch
kleurrijke gebied te kunnen lopen. We zijn erg onder de indruk. De heuvels zijn
prachtig gekleurd. De foto’s spreken voor zich. Opvallend is dat er geen enkele
geologische uitleg te vinden is. Wij houden het op kleurrijke rivier en meer
afzettingen.
Het is voor ons intussen onvoorstelbaar hoe snel in China
alle toeristische attracties goed georganiseerd en wel uit de grond gestampt
worden. Dit park bestaat nog geen vijf jaar en er kunnen gemakkelijk duizenden
toeristen per dag op een geoliede manier doorheen.
Daarna rijden we over een paar kleine passen (maar 3000
meter) naar Lanzhou. Over Lanzhou kunnen we kort zijn. Het is de eerste Chinese
grote stad die we zien. Vol met flats. Gigantisch druk. Veel smog. Gelukkig met
een Bank of China. Want intussen zijn we er wel achter gekomen dat China voor
ons behoorlijk prijzig is: weinig kamperen, tolwegen, veel brandstof en de
bezienswaardigheden kosten ook nog wat. En om die nu te laten is ook nogal wat
wanneer je helemaal naar China rijdt!
Onze gids Judy voert ons meestal naar de hotels via een
chinese navigatie app op haar telefoon. Geweldig apparaat. Zo zien we nog eens
wat van de stad. Ok dat fietspad was een beetje smal voor de landcruisers en
ook die eenrichtingsweg inrijden gaf wat getoeter, maar uiteindelijk als we dan
bij het hotel aankwamen hadden we dan ook gelijk de hele omgeving al gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten